Views: 743
Żyje w wodach Tajlandii, Malajów, Sumatry i Borneo osiąga długość 12 cm i w swojej ojczyźnie jest rybą konsumpcyjną. U samca płetwy są bardziej okazałe, podbrzusze jest pomarańczowo ubarwione, samiczki są zazwyczaj mniejsze i bledsze. Na zdjęciu samica jest ustawiona bokiem do nas.
Uwielbia płytkie akwaria jasno oświetlone słońcem, gęsto zarośnięte roślinami i kępami glonów. Jako ryba labiryntowa nie obawia się deficytów tlenu, gdyż za pomocą labiryntu czerpie powietrze znad powierzchni wody. Należy o tym pamiętać i przykrywać dobrze akwarium. Różnica temperatur wody i powietrza nie powinna przekraczać 2oC. Ze względu na wielkość i usposobienie ryby należy dać jej akwarium o pojemności minimum 50l, dobrze prezentuje się w akwariach powyżej 100l. Lubi miękką, przefiltrowaną przez torf wodę o temperaturze 24 – 30oC. Jak pokazuje moje doświadczenie wystarczy zwykła czysta woda o odpowiedniej temperaturze.
Zwykle jest rybą spokojną nadającą się do zbiorników towarzyskich z rybami o podobnym temperamencie i wielkości. W odpowiednio dużym zbiorniku można trzymać stadko tych ryb.
W okresie rozmnażania staje się agresywna. Samiec buduje duże płaskie gniazdo z pęcherzyków powietrza na powierzchni wody. Dobrze jest zapewnić parze duże akwarium z pewną ilością kryjówek dla samicy. Samica jest zazwyczaj dosyć płodna, więc duże płytkie akwarium przyda się również dla uzyskanego z tarła narybku. Samicę po tarle należy natychmiast odłowić, samiec odpędza ją i przejmuje pełną opiekę nad gniazdem.
Młode lęgną się po ok. 4 dniach. Samca odławia się dopiero, gdy młode zaczynają opuszczać gniazdo. Jako pierwszy pokarm młodym podaje się pierwotniaki, wrotki, bardzo drobne larwy skorupiaków. Niedopasowanie wielkości i ilości pokarmu powoduje nierównomierny wzrost narybku a w konsekwencji straty. Młode rosną stosunkowo wolno. Należy pamiętać o delikatnym napowietrzaniu zbiornika po rozpłynięciu się młodych. Labirynt wykształca się u nich dopiero, gdy ryby osiągają ok. 1 cm długości. Do tego czasu są bardzo wrażliwe na niedotlenienie.
Dorosłe przyjmują wszelki pokarm żywy i suchy. Lubią dodatek owadów w diecie.