Xeno­to­ca eiseni

Visits: 315

Wystę­po­wa­nie: Dorze­cze Rio Lema na Wyży­nie Meksykańskiej.

Wiel­kość: 9–10 cm, sami­ce bywa­ją nie­co więk­sze od sam­ców. Kse­no­to­ki wyma­ga­ją dosyć obszer­ne­go zbior­ni­ka, gdyż w złych warun­kach łatwo ule­ga skar­le­niu i uzy­ska­ne osob­ni­ki osią­ga­ją czę­sto tyl­ko 3–4 cm.

Dymor­fizm płcio­wy: Tyl­na część cia­ła sam­ca jest kolo­ro­wa, fio­le­to­wo poma­rań­czo­wa, sami­ce jed­no­li­cie sza­re z bia­ły­mi brzusz­ka­mi. U samic jest cza­sem widocz­na pla­ma ciążowa.

Zacho­wa­nie: Żywa, stad­na, nada­ją­ca się do akwa­rium z pie­lę­gni­ca­mi. Obgry­za mięk­kie czę­ści roślin i płe­twy innym rybkom.

Wychów mło­dych: Sami­ca po 4–6 tygo­dnio­wej cią­ży rodzi od kil­ku do kil­ku­dzie­się­ciu sto­sun­ko­wo dużych (pra­wie 1 cm) mło­dych. Sami­ca nie­ste­ty ma skłon­no­ści do kani­ba­li­zmu i aby utrzy­mać mło­de musi­my przy­go­to­wać kot­nik z odpo­wied­nio gęstym poro­stem roślin o pie­rza­stych liściach.

Woda: Raczej twar­da, świe­ża o tem­pe­ra­tu­rze od 20–24oC, ryby zno­szą okre­so­wo wodę o para­me­trach znacz­nie odbie­ga­ją­cych od opty­mal­nych. Zna­ne mi są donie­sie­nia o hodow­li w Pol­sce Xeno­toc w jed­nym z ogro­dów zoo­lo­gicz­nych w fosie dooko­ła wybie­gu dla żyraf. Na zimę ryb­ki oczy­wi­ście wyławiano.

Akwa­rium: Obszer­ne z miej­scem do pły­wa­nia. Jako towa­rzy­stwo w dużym akwa­rium moż­na dobrać np. pie­lę­gni­cę Meeka.

Pokarm: Wszyst­ko­żer­na, musi mieć zapew­nio­ny doda­tek pokar­mu roślin­ne­go. Chęt­nie sku­bie glo­ny i mięk­kie liście roślin.