Pisko­rek, Cier­nio­oczek (Pan­gio sp.)

Visits: 802

Piskorek, Cierniooczek (Pangio sp.)Wystę­po­wa­nie: Azja połu­dnio­wo wschodnia

Wiel­kość: ok. 13 cm.

Wygląd i dymor­fizm płcio­wy: Roba­ko­wa­te, bocz­nie spłasz­czo­ne cia­ło pokry­te poprzecz­ny­mi brą­zo­wo żół­ty­mi prę­ga­mi. Ich roz­miesz­cze­nie, ilość, kolor i dłu­gość zale­ży od gatun­ku ryby. Widzia­łem kie­dyś u kole­żan­ki piskor­ki, któ­re mia­ły jed­no­li­cie brą­zo­we cia­ło. Pod każ­dym okiem znaj­du­je się odchy­la­ny kolec. Brak widocz­nych róż­nic mię­dzy sam­cem a samicą.

Zacho­wa­nie: Spo­koj­na, stad­na, zaj­mu­ją­ca dno zbior­ni­ka ryb­ka. W dzień ukry­wa się wśród roślin, pod korze­nia­mi i w gro­tach, cza­sa­mi leży powo­li prze­su­wa­jąc się po dnie. Jest to ryba aktyw­na nocą i o zmro­ku. Moje wyka­zu­ją zwięk­szo­ną aktyw­ność przed i w trak­cie opa­dów deszczu.Wystraszony szyb­ko pły­wa i może wyska­ki­wać z akwa­rium (1 mi wysko­czył pod­czas pod­mia­ny wody, nie zauwa­ży­łem w porę i już go nie mam:( =). Wg May­lan­da, nie powin­no się go trzy­mać z inny­mi ryba­mi den­ny­mi, nie wiem dla­cze­go, może cho­dzi­ło mu o pło­chli­wość. Zauwa­ży­łem, że dla bez­pie­czeń­stwa piskor­ków otwo­ry wylo­to­we fil­trów wody powin­ny być ponad wodą albo nie­wiel­kie. Piskor­ki chęt­nie wła­żą w róż­ne zaka­mar­ki, w fil­trze nie mogą zawró­cić i giną, w fil­trach tur­bi­no­wych zabi­ja je wiru­ją­cy wir­nik. 🙁 Trze­ba o tym fak­cie pamię­tać do stra­ci­my naszych pod­opiecz­nych, a szko­da bo to faj­ne rybki.

Moje piskor­ki w akwa­rium żyją zgod­nie z kiry­ska­mi Ster­by, bocja­mi wspa­nia­ły­mi, 4 dora­sta­ją­cy­mi gura­mi mozai­ko­wy­mi i kil­ka gupi­ków. (Już sły­szę Toni­da, to żaden bio­top ale prze­cież nie wpusz­czę kiry­skow Ster­by do akwa­rium gdzie na dnie rzą­dzą barw­nia­ki czerwonobrzuche)

Wychów mło­dych: Roz­mna­ża­nie uda­je się tyl­ko spo­ra­dycz­nie. Ikra jest roz­pra­sza­na, tar­la­ki mogą zja­dać ikrę. Mło­de wyklu­wa­ją się po 24 godzi­nach. Podob­no naj­lep­szym pokar­mem dla mło­dych są lar­wy solow­ca, pry­wat­nie uwa­żam, że nale­ża­ło­by podać coś bar­dziej natu­ral­ne­go, pier­wot­nia­ki, roz­gnie­cio­ny tubi­fex, micro, może kie­dyś spraw­dzę tę teo­rię:). Zaraz po wyklu­ciu mło­de mają zewnętrz­ne skrzela.

Woda: twar­dość wody nie odgry­wa prak­tycz­nie żad­nej roli, acz­kol­wiek lepiej czu­ją się w wodzie mięk­kiej w tem­pe­ra­tu­rze od 24 do 28oC. Po każ­dej pod­mia­nie są wyraź­nie ożywione.

Akwa­rium: Miej­sca­mi gęsto poro­śnię­te rośli­na­mi, z kry­jów­ka­mi na dnie. Lubi mięk­kie, ciem­ne pod­ło­że, w któ­rym może grze­bać w poszu­ki­wa­niu robaków.

Pokarm: Dowol­ny dobry pokarm żywy i pre­pa­ro­wa­ny, prze­pa­da za roba­ka­mi. Moje z bra­ku tubi­fe­xu zła­żą sie do gra­nu­la­tu mię­sno wątro­bo­we­go fir­my “Tubi­fex”. Pokarm tro­chę mąci wodę, jak skoń­czy mi się ta pusz­ka, spró­bu­ję kiry­ska i pokar­mów Tetry.:) Wolą chy­ba “Tubi­fex”.