Pie­lę­gnicz­ka Rami­re­za (Papi­lio­chro­mis ramirezi)

Visits: 495

Wystę­po­wa­nie: Wene­zu­ela, Kolum­bia, dorze­cze Orinoko.

Wiel­kość: ok. 6 cm.

Dymor­fizm płcio­wy: Samiec ma bar­dziej wydłu­żo­ne pro­mie­nie płe­twy grzbie­to­wej, a sami­ca ma czer­wo­no wiśnio­wą pla­mę na brzu­chu. Wyho­do­wa­no wie­le form albi­no­tycz­ną, elec­tric blue, ksa­no­tycz­ną, welo­nia­stą, któ­re moim zda­niem nie są jed­nak tak pięk­ne jak for­ma wyjściowa.

Zacho­wa­nie: Żywa, sko­ra do do zacze­pek ryb­ka, two­rzy sta­łe pary, któ­re zaj­mu­ją swo­je rewi­ry w akwa­rium. Nie wyry­wa roślin i nie nisz­czy wystro­ju akwa­rium. Jest wraż­li­wa na puchli­nę wod­ną. Żyje 2–3 lata.

Wychów mło­dych: Dobra­na para skła­da ikrę w mięk­kiej wodzie o temp 25–30oC, na liściu lub kamie­niu, wg. lite­ra­tu­ry rów­nież może zło­żyć ikrę w doł­ku. Moje zawsze skła­da­ły ikrę na sze­ro­kich liściach żabie­nic. Obo­je rodzi­ce opie­ku­ją się ikrą i naryb­kiem. Mło­de jedzą od razu lar­wy solow­ca, drob­ny plank­ton, ale rosną wol­no i są wraż­li­we na wszel­kie zanieczyszczenia.

Woda: Tem­pe­ra­tu­ra 22–28oC, raczej mięk­ka z małym dodat­kiem garb­ni­ków, czę­sto podmieniana.

Akwa­rium: Nie mniej­sze niż 40 litrów z kry­jów­ka­mi na dnie, dobrze zaro­śnię­te z kry­jów­ka­mi wśród korze­ni i roślin na dnie. Jako towa­rzy­stwo moż­na dać stad­ko nie­wiel­kich kąsa­czow­ców i kiry­ski na dno.

Pokarm: Jedzą wszyst­kie rodza­je pokar­mu, pre­fe­ru­ją jed­nak pokarm żywy.