Gura­mi mozai­ko­wy (Tri­cho­ga­ster leeri)

Views: 743

gmozaikowy
Mło­da para Gura­mi mozai­ko­wych Samiec bliżej.

Żyje w wodach Taj­lan­dii, Mala­jów, Suma­try i Bor­neo osią­ga dłu­gość 12 cm i w swo­jej ojczyź­nie jest rybą kon­sump­cyj­ną. U sam­ca płe­twy są bar­dziej oka­za­łe, pod­brzu­sze jest poma­rań­czo­wo ubar­wio­ne, samicz­ki są zazwy­czaj mniej­sze i bled­sze. Na zdję­ciu sami­ca jest usta­wio­na bokiem do nas.

Uwiel­bia płyt­kie akwa­ria jasno oświe­tlo­ne słoń­cem, gęsto zaro­śnię­te rośli­na­mi i kępa­mi glo­nów. Jako ryba labi­ryn­to­wa nie oba­wia się defi­cy­tów tle­nu, gdyż za pomo­cą labi­ryn­tu czer­pie powie­trze znad powierzch­ni wody. Nale­ży o tym pamię­tać i przy­kry­wać dobrze akwa­rium. Róż­ni­ca tem­pe­ra­tur wody i powie­trza nie powin­na prze­kra­czać 2oC. Ze wzglę­du na wiel­kość i uspo­so­bie­nie ryby nale­ży dać jej akwa­rium o pojem­no­ści mini­mum 50l, dobrze pre­zen­tu­je się w akwa­riach powy­żej 100l. Lubi mięk­ką, prze­fil­tro­wa­ną przez torf wodę o tem­pe­ra­tu­rze 24 – 30oC. Jak poka­zu­je moje doświad­cze­nie wystar­czy zwy­kła czy­sta woda o odpo­wied­niej temperaturze.

Zwy­kle jest rybą spo­koj­ną nada­ją­cą się do zbior­ni­ków towa­rzy­skich z ryba­mi o podob­nym tem­pe­ra­men­cie i wiel­ko­ści. W odpo­wied­nio dużym zbior­ni­ku moż­na trzy­mać stad­ko tych ryb.

W okre­sie roz­mna­ża­nia sta­je się agre­syw­na. Samiec budu­je duże pła­skie gniaz­do z pęche­rzy­ków powie­trza na powierzch­ni wody. Dobrze jest zapew­nić parze duże akwa­rium z pew­ną ilo­ścią kry­jó­wek dla sami­cy. Sami­ca jest zazwy­czaj dosyć płod­na, więc duże płyt­kie akwa­rium przy­da się rów­nież dla uzy­ska­ne­go z tar­ła naryb­ku. Sami­cę po tar­le nale­ży natych­miast odło­wić, samiec odpę­dza ją i przej­mu­je peł­ną opie­kę nad gniazdem.

Mło­de lęgną się po ok. 4 dniach. Sam­ca odła­wia się dopie­ro, gdy mło­de zaczy­na­ją opusz­czać gniaz­do. Jako pierw­szy pokarm mło­dym poda­je się pier­wot­nia­ki, wrot­ki, bar­dzo drob­ne lar­wy sko­ru­pia­ków. Nie­do­pa­so­wa­nie wiel­ko­ści i ilo­ści pokar­mu powo­du­je nie­rów­no­mier­ny wzrost naryb­ku a w kon­se­kwen­cji stra­ty. Mło­de rosną sto­sun­ko­wo wol­no. Nale­ży pamię­tać o deli­kat­nym napo­wie­trza­niu zbior­ni­ka po roz­pły­nię­ciu się mło­dych. Labi­rynt wykształ­ca się u nich dopie­ro, gdy ryby osią­ga­ją ok. 1 cm dłu­go­ści. Do tego cza­su są bar­dzo wraż­li­we na niedotlenienie.

Doro­słe przyj­mu­ją wszel­ki pokarm żywy i suchy. Lubią doda­tek owa­dów w diecie.